كادیرانی یه‌كیتی نیگه‌رانن له گه‌رانه‌وه‌ی به‌رهه‌م ساڵح و قه‌واره‌كه‌ی بۆ ناوحزبه‌كه‌یان
به‌شێك له‌كادیرانی یه‌كێتی ساڵانێكی زۆره چاوه‌ڕێی حزبه‌كه‌یانن كه پلە و پۆستەکانیان بەرز بکاتەوە، بەڵام بە بیانووی جۆراوجۆر لە هەمان پلە و پۆستی پێشوویان ماونەتەوە، دوای گه‌رانه‌وه‌یی به‌رهه‌م ساڵح بۆ ناویه‌كێتی و تێكه‌لكردنه‌وه‌ی قه‌واره‌كه‌ی به‌رهه‌م ساڵح له ناو یه‌كێتی دا كادیره‌كانی یه‌كێتی نیگه‌رانی گه‌رانه‌وه‌ی قه‌واره‌كه‌ی به‌رهه‌م ساڵحن بۆ ناوحزبه‌كه‌یان كه‌له وانه‌یه پله‌و پۆستی حیزبیان له‌سه‌ر حیسابی ماندوو بوونی خه‌ڵكی تر پێبدرێت.
جەزا کەریم، سەرۆکی کۆمە ڵەی هونەری میلـلی کوردستان و کادیری یەکێتی لە هه‌ژماری تایبەتیی خۆی لە تۆڕی کۆمەڵایەتی (فەیسبووک) نووسیویەتی و ده‌ڵێت: “زیاتر لە چوار ساڵە چاوەڕوانی بەرزکردنەوەی پلەی حزبی دەکەم لە نێوان مەڵبەند و مەکتەبی ڕێکخستن، زۆر بە وریایی چاودێر دەبم، ئەمجارە پلەی یەک ئەندامی گەڕاوەی ھاودیدە ماودیدە نازانم چییە بەرز بکرێتەوە و بەسەر ئێمەماناندا فەرزی بکەن، بە گۆڕی (مام) ڕاستەوخۆ واز لە یەکێتی دەھێنم و بۆ ھەتاھەتایە و خەباتی ٣٤ ساڵی ڕێکخستنی خۆم زیندەبەچاڵ دەکەم، چیتر یەکێتی نابم”.
كادره‌كه‌ی یه‌كێتی نوسیوشیه‌تی ده‌شڵێت :” پێشتریش کادیرانی زەحمەتکێشان لەلایەن یەکێتییەوە ”بەسەر ئێمەدا“ بەرز کرانەوە، هەروەها ئەوانەی چوونە ناو گۆڕان و گەڕانەوە ناو یەکێتی، بە ”پلە و پۆست و پارە و سەیارە پاداشتتان دانەوە“. بۆیە دەپرسێ: ”ئێمە لەکوێی حساب بۆ نەکردنی ئێوە داین؟ ئایا چاوتان ھەیە؟ دەبینن؟ دەبیستن؟ ئێوە دەتانەوێ ئێمە چی بکەین؟ یان بە گێل و نەفاممان دەزانن؟ بۆیە جارێکی دیکە دووپاتی دەکەمەوە پلەی ھیچ ھەڤاڵێکمان پێش چوونە ناو ھاوپەیمانی چۆن بووە، بەرزتر بکرێتەوە، ئێمەش ناچار دەبین ماڵە گەورەکە بەجێ بھێڵین”.
لای خۆیه‌وه ھاوکار عەلی، کادیری یەکێتی نوسیویه‌تی : “یەکێتی کادیرە دڵسۆزەکانی خۆی پشتگوێ خستووە و گرنگی بەو کەسانە دەدات کە خەمخۆری یەکێتی نەبوون و نابن، بێگومان ئێمە چەند جارێک داوای پلە بەرزکردنەوەمان کردووە، بەڵام تا ئێستا داواکارییەکانمان بە ھەند وەرنەگیراوە، لە کاتێکدا یەکێتی چەندین پۆستی باڵای داوەتە ئەو کەسانەی کە پەیوەندییان بە گۆڕانەوە کردووە و بۆ تەنھا ڕۆژێکیش یەکێتی نەبوون”.
هاوكار عه‌لی ده‌شڵێت:”ئەگەر یەکێتی پلە حزبییەکانمان بەرز نەکاتەوە، یان پلە و پۆست بداتە ھاودیدەکانی بەرھەم ساڵح، ناچار دەبین واز لە ڕیزەکانی یەکێتی بھێنین”.
